| Podczas gdy czwórka podróżnych usadowiła sie przy stole i lustrowała pomieszczenie, czarodziejka podeszła do kominka. Przez chwilę wpatrywała sie w ogień, a jej usta zaczęły poruszać się wypowiadając bezgłośnie jakieś słowa. Spośród zebranych w karczmie elfów żaden jednak nie zwrócił uwagi na niewysoką, odzianą w czerń postać. Spojrzenia długouchych kierowały się głównie w stronę charakterystycznego Rudgara, wyjątek stanowiły jedynie elfki-barmanki rzucające powłóczyste spojrzenia w kierunku Thomasa.
W pewnym momencie jedna z nich wyszła z pomieszczenia, gdzie znajdowała się najpewniej kuchnia z ogromną tacą, na której stało 6 kufli i ogromny dzban, z którego wyzierała jakże charakterystyczna piana pryskając z leksza na boki, gdy elfka szła kołysząc biodrami. Kiedy barmanka postawiła tacę na stole, posyłając jednocześnie promienny uśmiech panom, do drużyny podeszła zamyślona czarodziejka. Słysząc odgłos jej kroków elfka odwróciła się i zamarła patrząc w kocie oczy Lorinale.
- Jesteś przeklęta... - wyszeptała melodyjnym głosem, po czym szybko odeszła.
Czarodziejka uśmiechnęła się krzywo, spoglądając w ślad za nią. Jej twarz nie wyrażała żadnej emocji. Dopiero po krótkiej chwili zasiadła koło Aldrica.
- No cóż panowie... - odezwała się ochryple, powoli cedząc każde słowo.- Jeśli będziecie chcieli nawiązywać tu przyjaźnie, to radzę zrezygnować z mojego towarzystwa. Nie działam ośmielająco na wet na elfki, jak widać. Nieważne zresztą, zastanawia mnie teraz czemu mości nekromanta wyszedł na dwór, wie ktoś?
[user=3770]Ściszonym głosem szepnęła do Aldrica: Nie podoba mi się też, że nasz znajomy elf został bez opieki.[/user]
__________________
Konto zawieszone. |