Azrael1022

Elitarni strażnicy musieli zostać zabici szybko. Po sprawdzeniu stanu ich magazynków było jasne, że nie zdążyli wystrzelić wielu pocisków. Oddali może po dwie, trzy krótkie serie, nic więcej. A takiej wprawy w zabijaniu nie mieli ani nekromutanci, ani dowodzący nimi centurioni. Coś znacznie potężniejszego musiało pozbawić życia elitarnych wojowników, co niestety nie wróżyło nic dobrego. Rusty wziął podane przez Corteza nieśmiertelniki żołnierzy Bractwa. Misja zaczęła się kilka godzin temu, a miał już w sumie cztery.

Capitolczyk połączył się przez radio z Kastnerem. Porucznik wysyłał ich do śródmieścia, na opanowaną przez wroga stację metra. Rusty włączył holograficzny projektor i wyświetlił trójwymiarową mapę Venenburga. Tak jak się spodziewał - w centrum były trzy stacje metra. Podejrzewał, że Kastnerowi chodziło o tę największą - Grande, położoną przy placu o tej samej nazwie. W tym w miejscu łączyły się linie Centralna, Zachodnia i Westalek. Derren w zamyśleniu wytyczał różne trasy pomiędzy katedrą, stacją a lądowiskiem. Marszruta nie mogła być zbyt długa, nie mogła też prowadzić przez otwarte tereny, gdzie zostaliby od razu zauważeni. - Spójrzcie - powiedział do drużyny. Pójdziemy tędy. Sieć wąskich, bocznych uliczek zapewni nam odpowiednią osłonę.

Sara przyglądając się trasie wyznaczonej przez Derrena musiała przyznać, że była ona dobrze przemyślana i dawała im spore szanse przemknięcia na stację metra niezauważonymi. Nie mniej jednak zapowiadała ona jakieś sto minut marszu, a może nawet dwie godziny jeśli trzeba będzie się przyczaić lub coś okrążyć.
- Może postaramy się o jakiś środek transportu, aby być na miejscu szybciej? - zasugerowała. Zważywszy na to, że byli na terenie zabudowanym, zdobycie pojazdu nie powinno być aż tak trudne, nawet jeśli miasto zostało najechane.



„Legion. Razydzi. Być może Nefaryta. Jak znam życie, na pewno będzie Nefaryta. I my mamy tam iść.”

Braxton popatrzył obojętnym wzrokiem po reszcie drużyny, zastanawiając się czy tylko on jest przy zdrowych zmysłach. Fakt, nie było to może najlepsze porównacie, zważywszy, że nikogo w ich teamie nie nazwał by do końca normalnym, ale to już była lekka przesada.

„Do tego stacja metra. To może być jatka. Co tam może. Na pewno będzie. Podziemia i tunele, czyli ograniczona możliwość manewru, ale nie na tyle by nie mogli wykorzystać przewagi liczebnej.”

Na gadkę Corteza o alkoholu mechanicznie wyjął piersiówkę z czymś o wiele mocniejszym od piwa i gestem poczęstował każdego, kto miał ochotę na łyka.

- Ta. Pojazd by się przydał. Najlepiej czołg Bauhausu, albo lepiej dwa. – Mruknął pod nosem i poprawił mocowanie miecza na plecach. Sprawdził czy wychodzi gładko z pochwy, a potem po raz nie wiadomo który sprawdził karabin i granaty. Po chwili zabrakło mu wymówek więc zapytał.

- To co? Idziemy. – W jego głosie czuć było lekka rezygnację.

- Nie wiem na co czekamy. - odparł Cortez. Poczekał aż wszyscy oddala się od byłej limuzyny biskupa i podpalił prowizoryczny lont.

- Ruszamy - powiedział Rusty. Skoro mają bazę na stacji metra, to pewnie cały teren wokół będzie dobrze obstawiony. Musimy dostać się na inną, położoną w pobliżu stację i przejść na Grande tunelem. Najrozsądniej będzie zejść pod ziemię na Sentier, gdyż jest położona pod skrzyżowaniem dróg. Ustawiając samochód przy wyjściu będziemy mogli odjechać w którymkolwiek kierunku. Nie zaskoczy nas przeciwnik czekający w jednym miejscu czy gruz blokujący drogę. I jeszcze jedno - dodał po chwili - żadnego picia na misji. Poimprezujemy po skończonej robocie.