| - Twój znajomy nie jest zbyt towarzyski. - Nemet odprowadziła wzrokiem czarnowłosego towarzysza Lawii. Proponuję załatwić dzisiaj wszystkie formalności w gildii i jeszcze dziś wieczorem udać się do Przystani. Tam przenocujemy i rano przewieziemy towar do miasta. Jak tylko go sprzedam dostaniecie resztę swojej zapłaty i będziecie wolni.
Zostawiła na blacie stołu należność za piwo i zaczęła się szykować do opuszczenia gospody.
- A skoro wasza dwójka kieruje się na północ mogę wskazać wam drogę.
Wstała i poprawiła poły płaszcza przy okazji sprawdzając czy każdy element oręża jest na swoim miejscu.
- Tak więc zapraszam ze mną wszystkich zainteresowanych.
Wychodząc dziewczyna chcąc nie chcąc musiała minąć grupę hałaśliwych żołnierzy. Nie pytała się Lawii czemu szukają oni jej towarzysza. Sama nie chciała by jeden z nich dowiedział się o jej pobycie w mieście.
- Nemet?! Co za zbieg okoliczności. Właśnie wróciłem z pod Gordum i kogo spotykam w pierwszej lepszej karczmie - samą Nemet Drageor we własnej osobie.
Rudowłosej zwinnym unikiem udało się uniknąć wyściskania przez mężczyznę.
- Czemu jesteś taka oschła? - W jego głosie można było wyczuć nutkę żalu - Corwin ucieszył by się z twojego spotkania, ale niestety musiał wziąć udział w przemarszu i nie mógł do nas dołączyć.
- Przykro mi Benedykcie, ale spieszy mi się.
- Po co się spieszyć? Do wieczora jeszcze daleko. - zerknął na towarzyszy Nemet. - Zaproś swoich znajomych i dołączcie się do nas. Trzeba solidnie opić zakończenie tego konfliktu i nasz powrót do Vivek.
- Może innym razem. - Dziewczyna była nieugięta. - Pośpieszmy się. Mamy mało czasu. - Założyła kaptur na głowę i wyszła.
Mężczyzna zwany Benedyktem nie zdążył zareagować, gdyż jeden z jego kumpli otoczył jego szyję ramieniem, a w garść włożył mu kufel jasnego piwa.
__________________
Kto kocha, ten czuć powinien i przeczuwać, a kto nie odgadnie serca kobiety, ten go nie wart. |