| Sathi nigdy nie rozumiała ludzi, dla których liczyły się tylko pieniądze. Owszem trzeba za coś żyć, ale żerowanie na nieszczęściu innych wydawało się jej niemoralne. Dla ludzi, którzy się właśnie takim ograbianiem trudzili, miała tylko pogardę.
Lazurowe oczy skierowały się wprost na Swetlane. Lodowato zimne spojrzenie nie pozostawiało żadnych wątpliwości, co młoda kapłanka myśli o żądaniach podniesienia zapłaty. Genasi powoli nabierała przekonania, że ta kobieta nauczyła się walczyć tylko z trzech powodów. Pierwszym było zapewne poczucie władzy. Myśl, że dzięki ostrzu swojego miecza, może decydować o życiu i śmierci innych. Drugim być może była sadystyczna uciecha, jaką kobieta mogła czerpać z widoku wykrwawiających się wrogów. Trzecim był pieniądze, czyli powód stary jak świat, a może i nawet starszy. Przez moment Sathi zastanawiała się, czy przypadkiem te trzy rzeczy nie łączą wszystkich morderców ze wszystkich światów, ale kapłanka szybko odegnała te myśl wiedząc, że ma ważniejsze sprawy.
Sathi szybkim ruchem podniosła się z miejsca, równocześnie odpinając, przyczepioną do pasa sakiewkę. Nawet bez chwili zastanowienia wysypała cześć jej zawartości na stół. Złote monety, z brzękiem rozsypały się po blacie.
- Skoro tak bardzo ci na tym zależy to proszę bardzo. Oto twoja zaliczka w zamian za pomoc. Resztę, dostaniesz kiedy sprawa zostanie definitywnie rozwiązana. Jeszcze ktoś ma obiekcje, co do zapłaty? Komuś jeszcze mało? Jeśli tak to jeszcze coś się znajdzie w mojej sakiewce.
Sathi oparła się o blat stołu i lodowatym spojrzeniem zmierzyła pozostałą, cześć grupy, czekając aż ktoś jeszcze się odezwie. |