Świat, w którym znajdował się Arthasis, nie próżnował. Na kolejne przemieszczenie się w przestrzeni zareagował tak jak poprzednio. Jedynie widok nieznanych mu istot zmusił go do zwiększonej czujności. Nie miał pojęcia jak to wszystko miało wyglądać. Przez chwilę nawet uważał, że do końca nowo wytyczonej mu drogi będzie kroczył sam. Widocznie wolą się nimi zajmować grupowo. Ale po co? Przecież i tak mają czasu pod dostatkiem.
Poczuł to, sekundę przed tym, nim nastąpiło to w rzeczywistości. Gwałtownym ruchem uniósł zaciśniętą pięść, zmuszając swoich pasożytów do milczenia.
Ani jedno syknięcie - pomyślał, wiedząc, że one go słyszą. Wolał nie wystawiać tego... Zuu, na próbę. Dopóki nie dowie się, czym naprawdę ta istota jest i jakimi mocami włada, testowanie swojej zuchwałości byłoby próbą samobójczą.
Zamiast tego słuchał uważnie i poprzez myśli polecił swoim "podwładnym", aby uważnie zbadały otoczenie i oceniły przymioty innych znajdujących się tam istot. Węże, choć niechętnie, trzymały swoje pyski zamknięte i bystrym wzrokiem lustrowały pozostałych "uczniów".
Po kilku chwilach dostali kolejne polecenie. Tym razem Meldar va Grove był wyraźnie zaskoczony.
Pytania testowe? Pierdolone pytania? - Nie mógł pozbyć się tej myśli.
Zrobił jednak, jak kazano, toteż bez ociągania zaczął "pisać". Szybko okazało się, że przecież i on słyszał myśli swoich węży, toteż i one także włamywały się na papier.
1. Nazywam się... Arthassissss.
2. Sześćdziesiąt osiem.
3. Czaaarny jak sssama oootchłań.
4. Nassssss.
5. Ponieważ ogień trawi żyyycieee... ogień miał wypalić was, ścierwa. To było moim zamierzeniem i dobrze o tym wiecie.
6. Jestem praworęczny.
7. Nic, co nie służy jakiemuś celu, nie jest ważne.