| William zacisnął zęby, gdy tylko twarz Sztywnego pojawiła mu się przed oczami. Kolejna bezsensowna ofiara... Ciekawe jak jego byli kompani teraz go wspominali. Też zostawili go na pewną śmierć. Ciekawe, czy i im się śni jego upiór...
Wychylił się zza drzwi i szybko potoczył spojrzeniem po zebranych.
-Do wozu, raz! - powiedział do Rosalie. - Jak chcesz narażać życie, to możesz narażać tylko swoje. Od naszych wara. Przy dwóch ludziach nie może być nic aż tak cennego, by zmieniać trasę. Paliwo nie woda, a w tych czasach nawet woda jest droga.
Po przemówieniu zatrzymał wzrok na Katie i kiwnął głową. Będzie dobrze. Musi być. |