| Nimrod został wewnątrz statku jako ostatni, zbyt zainteresowany pojazdem który przyjdzie mu pilotować, niż ewentualnym posiłkiem. Nagle, kiedy już miał dołączyć do reszty kompanów, znów poczuł...
Kiedy usłyszał obcy głos, nawet nie zastanawiał się. -Mysza, włacz zasilanie statku, aktywuj wieżyczkę i cała moc na nią, na teraz! - krzyknął w kierunku kręcącego się bez większego sensu droida, a sam rzucił się biegiem przez wąski korytarzyk prowadzący do niewiele bardziej przestronnej kabiny mieszczącej działko. Kiedy z impetem osiadł na fotelu strzelca, uświadomił sobie, że w życiu nie strzelał z takiej broni poza kilkoma ćwiczeniami w symulatorze ładnych parę lat temu.
-Tego się nie zapomina, prawda? - rzucił sam do siebie dla otuchy i z palcem na spuście czekał, aż napęd statku łaskawie obudzi się do życia. Kątem oka zobaczył jak Grimlock zajmuje się pierwszym napastnikiem. Statek ogarnęły delikatne, ledwo wyczuwalne wibracje, świadczące o tym, że Mysza zasługiwała na pochwałę. Nimrod czekał na aktywację działka, licząc na to, że mechanicy nie należeli do zbyt przejmujących się bezpieczeństwem i higieną pracy i nie wcisnęli na koniec pracy systemów magicznego przycisku który „puszczał parę w gwizdek”. Działko było skierowane wprost na wyjście z hangaru, tuż nad pudłami, za którymi krył się jeden z łowców nagród. Naparł z całej siły na działko, żeby wbrew jak na złość nowym, świeżo wymienionym siłownikom, wycelować działko nieco niżej. Konstrukcja zaskrzypiała i nie odpuszczała ani na centymetr. Kontrolka ożyła w momencie w którym na dole już wybuchnął kolejny granat, a jaszczur kończył zabawę z pierwszym klientem i chociaż na pełną moc nie było jeszcze co liczyć, Nimrod wcisnął spust…
__________________
-Only a fool thinks he can escape his past.
-I agree, so I atone for mine.
Sate Pestage and Soontir Fel |