| Wciąż uważnie celując patrzył jak wystraszone wystrzałem zwierzę zmienia trajektorię ruchu. Stado zaczęło płochliwie umykać, by po kilku chwilach zniknąć między drzewami. Po dzikach pozostało zaledwie niepokojące wspomnienie. Powoli opadało napięcie. Mateusz z nieskrywaną ulga wpatrywał się w rozkopaną przez zwierzęta połać ziemi.
Nagle coś przyciągnęło jego uwagę. W migotliwym świetle latarki zdawało mu się, że dostrzega jakiś przedmiot leżąc w zrytej glebie. Trudno jednak było mu potwierdzić spostrzeżenie, gdyż nagle światło zwariowało, niekontrolowanym tańcem błądząc po terenie. Po paru chwilach Igor przestał wymachiwać latarką. Dziwne zachowanie przyjaciela, trochę zaniepokoiło Mateusza, ale ciekawość zwyciężyła.
-Poczekaj, Igor, mógłbyś trochę poświecić, zdaje się, że coś leży tam na ziemi... o tam - wskazał ręka na miejsce, w którym zauważył kształt. Mówiąc to, stwierdził jednak, że przy niezbyt dobrym świetle i tak z tej odległości zbyt dużo nie zauważy. -..albo chwila, skoczę tylko po czołówkę i też się przejdę - powiedział nurkując już do wnętrza namiotu, by po chwili wyłonić się z założoną latarką. Wolną ręką zaczął zapalać papierosa. |