| Alex
Spokojnie wysłuchałem tego co ma do powiedzenia Larch, było w tym duzo racji, w końcu nagli i tak bedzie trzeba zakonczyć ta wyżerkę, załozyc ekwipunek i wyruszyc. Po chwili odezwał:Masz rację, słońce juz wzeszło dawno, powinnismy być juz w połowie drogi a nie objadać się, jeść możemy w podrózy, chociaż zdaje sobie sprawe z dogodnych warunków panujących w karczmie, ale czuje ze powinniśmy się zbierać, tyle jescze przed nami-powiedział Alex, po czym zamilkł myśląc o dalszych przygodach a jednocześnie oczekujac na reakcje współtowarzyszy, kilka razy obejrzał wnętrze domu i zmartwił się widząc ze to wspaniałe jedzonko szybko się kończy, ale wiedział ze zew przygody go wzywa, jakaś tajemna siła ciągneła go w wir urozmaicenia sobie zycia wędrówkami w nieznane i niezwykłymi pojedynkami. Nienawidził mianowicie kilku rzeczy: bezsensownych kłótni w druzynie, samodzielnych i porywczych walk, niszczenia niewinnych i braku litości i poszanowania.
__________________
Drodzy gracze żeby Vaardanca był zadowolony i żeby można było później wydać książkę na podstawie tej sesji proszę o porządne posty 8-10 linijek i żeby były dobrze napisane ;) |