| Potworna głowa znajdująca się w słoiku zwracała uwagę znacznie bardziej niż słowa mężczyzny. Szczególnie, że ten ograniczył uświadamianie nas do kilku podstawowych faktów. Wielkie kły i to uderzające podobieństwo do człowiek przyciągało wzrok.
Gruba ryba, Filadelfia, syn... Jak zwykle, automatycznie kiwałam głową, na potwierdzenie odnotowywania przekazywanych informacji, gdy z opóźnieniem dotarł do mnie sens ostatnich zdań. Znieruchomiałam w połowie kolejnego przytaknięcia. Służba nauczyła mnie, że z rozkazami się nie dyskutuje... nieważne jak brzmią. Zadanie było jasne. Mieliśmy zabić jakiegoś dzieciaka. Jesteś na górze - wszystko Ci wolno. Cholera wpadliśmy naprawdę w niezłe bagno.
Przed oczami stanął mi obraz córki. Do czego ja byłabym zdolna by ją ratować? Zostawiłam to pytanie bez odpowiedzi, bojąc się jej.
Czasem lepiej nie myśleć, nie analizować.
Misja i tak nie będzie łatwa. Nie tylko przez nieznajomość otaczającego nas świata.
- On ma rację- stwierdziłam, wskazując na histeryzującego mężczyznę -Skąd mamy wiedzieć, który dzieciak będzie się nadawał? I jak go tu dostarczyć? |