liliel

- Jak to wyciszono? Sądzisz, że ktoś od nas macza w tym palce? - drzwi prysznica rozsunęły się z hukiem jakby były co najmniej winne śmierci samego wujka Li.
Felipa wynurzyła się z kłębów pary, z wojowniczą miną sięgnęła po ręcznik i owinąwszy się nim szczelnie zaczęła jazgotać z latynoską gorliwością.
- Ten nowy gang rzeczywiście mógłby za tym stać jeżeli chce zyskać strefę wpływów w dzielnicy. Z drugiej strony żeby ukatrupić staruszka musieli mieć pomoc kogoś wewnątrz, wujek Li miał tych swoich groźnych zadrutowanych vigilantes, był dobrze chroniony. Trzeba się zastanowić kto zyskałby najwięcej spośród nas? Pewnie ten kto po jego śmierci przejął pałeczkę nad gangiem. No właśnie... Wyznaczył kogoś? Ktoś przejął schedę wujka?

Felipa wykazała się kobiecą podzielnością uwagi nastawiając jakieś syntetyczne żarcie w elektronicznym kucharzu, grzebiąc w przepastnej walizce w poszukiwaniu stroju wyjściowego, malując powieki kolorowym cieniem a w tle nawijając bez najmniejszych pauz między zdaniami.

- A tak w ogóle... skremowano już ciało? Zawsze byłam z wujkiem blisko, powinni pozwolić mi go zobaczyć przed pogrzebem, traktowałam go jak rodzonego padre. Moglibyśmy obejrzeć ciało, zrobić chemiczną analizę... no, upewnić się, że nie zszedł z przyczyn naturalnych. Mimo wszystko... był mierda stary, si?

Automatyczny kucharz oznajmił ciepłym kobiecym głosem, że spaghetti i kawa są gotowe. Felipa rzuciła na stół chińskie pałeczki bo nie mogła odszukać sztućców i nonszalańskim gestem ułożyła talerze na kuchennym stoliku.
- Voila! - podczas ukłonu godnego hiszpańskiej służącej o mało nie odplątał się z niej ręcznik. W ostatniej jednak chwili poprawiła go i zasiadła do jedzenia.