| - A cóż to za katastrofa się tu wydarzyła? - Ciani zrobiła wielkie oczy na widok zapadliska.
- To nie ja - odparł troll. - Ta dziura, znaczy się. Tak było, gdym przyszedł. Most jest mój. Ładny, co nie?
- Mocnoś się nakombinował, żeby coś takiego zmajstrować. - Pokiwała głową dziewczyna.
- Aha. - Troll skinął głową. - Drew trza było wiela.
- Daleko się po nie wyprawiałeś? - zapytała.
- Las wokół zamku. Niezbyt daleko. No i ludzie nosili - odparł właściciel i budowniczy mostu.
- Miałeś pomocników? - Zdziwiła się.
- Jak kto chciał przejść, to i nosił. Albo płacił.
- Duży miałeś ruch w interesie? - Zainteresowała się.
- W interesie? - Troll chyba nie całkiem zrozumiał.
- Czy dużo chętnych do przejścia było? - poprawiła się Ciani nie chcąc być źle zrozumianą.
- A, jak kiedy. Czasami chmara szła, a czasami ni jeden nie lazł. A niektóre i tam, i nazad łazili. Krasnale głównie.
- A czasem konkurencji ci nie zrobili? - Mrugnęła do trolla.
- Kon-co?
- Bo wiesz. Widzieliśmy, że tam w korytarzu obok, ktoś przejście kamieniami zawalił i przejść nie daje.
- A, to. - Troll machnął łapą. - Było. Dawno. Odgarniać próbowali, ale co zabrali, to nowe się waliło, to i przestali. Mostem szybciej.
- A kto tam teraz w korytarzu siedzi? - zdziwiła się.
- Ja tu tylko mostu pilnuję i po zamku nie łażę - padła odpowiedź.
- Ja myślę sobie, że oni tam przejście zrobili, żeby twój most ominąć i sami biorą złoto za przechodzenie ich drogą. - Zastanawiała się głośno.
Troll podrapał się po głowie.
- Musi więcej biorą, skoro tędy łażą poniektórzy - odparł.
Ciani skrzywiła się z niesmakiem. Troll chyba był cwańszy, niż się tego można było spodziewać na pierwszy rzut oka.
__________________
"Niebo wisi na włosku. Kto wie czy nie na ostatnim. Kto ma oczy, niech patrzy. Kto ma uszy, niech słucha. Kto ma rozum, niech ucieka" (..?) |