| Paula zrobiła smutną minę, zupełnie nieudawaną. W głębi serca liczyła na szybkie zdobycie informacji. Życie postanowiło to weryfikować. Oczywiście, żadne z nich nie zamierzało zrezygnować, a szatynka zbliżyła się do sprzedawcy, kiwając głową po słowach Bucka. Uśmiech wcale nie schodził z jej ust.
- Prawdę powiedziawszy, to zostaliśmy postawieni w dość kłopotliwej sytuacji. Mieliśmy się z nimi spotkać, gdy dotrzemy do Kolumbii. Powiedzieli nam gdzie najlepiej wypożyczyć samochód, wiemy, że pojechali na południe, ale teraz zupełnie nie da się dodzwonić. Stracili zasięg, a nie mają satelitarnych telefonów. Zero przygotowania... - pokręciła głową, zgrywając zmartwioną idiotkę z USA. Zmartwiona w istocie troszeczkę była. - Bylibyśmy wdzięczni za każdą pomoc. Może oddali samochód w innej wypożyczalni? Albo GPS jest tam satelitarny... Mieli nam wynająć hotel i załatwić tyle rzeczy, a zostawili z niczym - westchnęła. Miała nadzieję, że się nie zagalopowała, a Buck nie zrobi za wiele złego wrażenia. Bo kto mógł przypuszczać, że dwie młode, ubrane zupełnie swobodnie dziewczyny przyjechały tu szukać zupełnie obcych ludzi? |