EgzioProject

Królestwo Nekromantów.

Dwa dni później.
Kurhany były poza murem, i Nox dobrze o tym wiedział. Dostanie się tam zarówno mu jak i komuś z jego ludzi uniemożliwiał człowiek bądź potwór który go prześladował i słyszał jak i widział wszystko co robi Nox. Kruk jak i Nox próbowali dowiedzieć się jak zdjąć upierdliwego osobnika z umysłu Noxa, bezskutecznie. Nox urządził sobie właśnie spacerek po swym dworze przyglądając się upiornym roślinom, i zmutowanym- przerażającym zwierzętom i trupom ludzi którzy w jakiś sposób sprzeciwili się nekromantom, te zostały tutaj wrzucone na pokaz by udowodnić przybywającym na dwór ze nekromanci to nie są osoby którym warto się stawiać. Po chwili przyleciał kruk który usiadł na ramieniu Noxa
- Widzę coś cię trapi panie kra!, czyżbyś nie mógł znieść ze ktoś jest potężniejszy od ciebie kra!? - zapytał, kruk lubił drażnić się z Noxem, te ptaszysko towarzyszyło już pięciu królom nekromantów i żyło wiecznie, nigdy nie odczuwało respektu wobec królów, ale mimo to nikt go nigdy nie zabił ani nie pozbył się z tego powodu - był bardzo przydatny, umiejętność zamienienia się w każde zwierze, stworzenie i potwora na świecie nie pozwalała nekromantom pozbyć się tak dobrego sojusznika. Sam kruk był w stanie w trakcie wojny samemu zdjąć ponad dwóch tysięcy zwyczajnych żołnierzy i pięciuset magów.