Fiath

Jednego z pierwszych dni po teście, w których łowcy mieli mniej do roboty, po ogólnych i męczących ćwiczeniach z Jaxem, Dullahan zaczepił Denetsu.
"Bezgłowy" przysiadł się do niego na ławce z czymś co może lekko przypominało uśmiech, a przynajmniej nie było obrzydzeniem.
- Yo. - przywitał się. - Wybacz moje wcześniejsze, negatywne opinie o tobie. Zbyt szybko dochodzę do wniosków. Masz potencjał. - przyznał mu czarnowłosy. Irria zaś krążyła kawałek nad nimi, przytakując słowom Dullahana niczym jego instruktor.
- Ohhh… nic się nie stało...znaczy ymm… chyba nie. Nie jest mi przykro… a w sumie powinno? - zapytał lekko się uśmiechając. - Jak Ci się...ymm… podoba tutaj, to wszystko? -zapytał rękoma wskazując że chodzi mu o cały pobyt w ośrodku szkoleniowym.
- ...W sumie mi się podoba... - stwierdził po krótkim zastanowieniu - Nic nam nie grozi, nasz cel jest oczywisty a droga choć długa, wydaje się być pozbawiona niespodzianek. To dobre miejsce. - wyjaśnił. - Czy ty sam dałeś radę wyrobić sobie zdanie o nim? - spytał - Wydajesz się mieć problem zebrać myśli na jakikolwiek temat.
- Hymmm… tak, wydaje się dobre.. ale mało w nim..ymmm… boskości w moim pojęciu. -stwierdził blondyn opierając miecz o ramię. - Nie myśli przychodzą mi bez problemu...mmm…po prostu nie wiem czy ma sens ich wypowiadanie. Czy to...mmm… moje myśli. Nie każdy tak chyba ma...ymmm..prawda?
- Prawda. - przytaknął Dullahan. - Czyżbyś miał więcej myśli niż tylko własne? Widać, że w twojej historii jest coś więcej niż tylko obalony demon....O ile wolno mi o takie rzeczy pytać.
- Sam nie wiem czyje to myśli… czyje to emocje… hymmm czy w ogóle istnieją? -zamyślił się zerkając na ranę na szyi bezgłowego. - Można by powiedzieć że demon był całkowitym końcem mojej historii...i hymm.. to mnie martwi. -zauważył po czym zapytał. - W moim świecie umarli raczej leżeli w grobach…u Ciebie wszyscy wychodzą na przechadzkę?
Dullahan westchnął. - Niestety. Choć nie możesz umrzeć jeżeli nie zgrzeszyłeś. - wyjawił po czym zbadał wzrokiem Denetsu. - Masz amnezję? - spytał.
- Niee...wszystko pamiętam bardzo dobrze. -mężczyzna pokręcił głową w przeczący sposób. - Nie lubię o tym mówić… -dodał jeszcze jak by na swoje usprawiedliwienie.
- Oh...chociaż masz opinię na jeden temat. - uśmiechnął się. - Dobrze. Więc nie będę pytał. Powinieneś nad sobą popracować. Jeżeli prowadziłeś armię, jesteś królem. Król nie może być niezdecydowany.
- Prowadzić armię może każdy. -odparł Denetsu. - Czasem nawet lepiej gdy nie robie tego nikt konkretny. - co ciekawe na ten temat blondyn odpowiedział płynnie, praktycznie bez żadnego zająknięcia.
- Spróbować może każdy, ale jeżeli ci się uda, to stanowi to o czymś większym. Mówimy o prowadzeniu przynajmniej kilkuset ludzi i ryzykowaniu ich życia. To wymaga zaufania. W coś więcej, niż żadną konkretną osobę. - zaprzeczał Dullahan.
- Wiesz co znaczy w moim świecie Denetsu? Ni mniej ni więcej legenda. - blondyn zmienił trochę temat. - Nikt mi nie nadał tego miana za to co zrobiłem, miałem być legendą od urodzenia. -westchnął.
- Eh? Przecież to durne założenie. - spostrzegł Dullahan. - A co gdybyś się nie nadawał?
- No właśnie… co? -uśmiechnął się niemrawo blondyn. - A może nie mogłem się nienadawać, bo tak to już zostało ustalone? -zapytał dość retorycznie. Jednak krzyk Jaxa by wracać do ćwiczeń przerwał dalszą część wypowiedzi. - Pogadamy jeszcze przy okazji...ymm… chyba. -dodał podając Dullhanowi wyciągniętą dłoń.
- Zgoda. - przytaknął nieumarły, uściskawszy dłoń Denetsu.

"Przerwa" postanowiono. Łowcy rozeszli się w różne konta olbrzymiej sali bez większego przejęcia spuszczając broń. Dullahan stał jednak w miejscu przez pewną chwilę. Towarzysząca mu wróżka trzęsła się lekko w jego kołnierzu, przeczuwając jakiś głupi pomysł w jego głowie.
Nieumarły spokojnym krokiem zbliżył się do czarnego smoka.
- Powiedz mi więcej...O ludziach w twoim świecie. - zażądał bardziej niż poprosił.
- Raczej o ich zwłokach nihihi. -zachichotał mroczny byt, który znowu wyglądał niczym smok. - W moim świecie nie żyją już żadni ludzie. -odparł machając leniwie ogonem.
- Hę? - zdziwił się Dullahan. - Ludzie w twoim świecie mieli problem z reprodukcją? - doszedł szybko do wniosku.
- Zwij to jak chcesz. -zasyczał smok, po czym ziewnął głośno. - W końcu nie mieli z kim się mnożyć, zakały wszystkich światów. -dodał pod nosem zerkając na Dullhana. - U ciebie wszyscy są martwymi workami, łażącymi bez celu?
- U nas nie ma konceptu śmierci. - odparł dullahan opierając się na mieczu - Z swojej dobroci bóg dał nam nieśmiertelność. Złam jednak jeden z grzechów a twoje rany przestaną się leczyć. Daj sobie zrobić kilka dziur i nim się obejrzysz z bólu postradasz zmysły. Ewentualnie ktoś cię spali i zostaniesz zbłąkaną duszą wiecznie cierpiącą od sensacji wiecznego ognia.
- Nihihi podoba mi się ten świat. -zarechotała mroczna kreatura. - Brzmi jak idealne miejsce, dla wszystkich żywych istot. Może urodziłeś się w piekle ale nikt Ci o tym nie powiedział. -zapytał powoli oblizując paszczę swym lepkim jęzorem.
- Coś w tym jest. - przyznał. - Dodając do tego fakt, że mało pamiętam osób wartych zaufania...jak najbardziej mogła to być odwrotność raju. - jego mina na tą wieść nie zmieniła się jednak. - Po prostu nienawidzisz tego co żywe? Zazdrościsz innym czy jak? - zgadł unosząc brew. - Na martwego nie wyglądasz.
- Nie ograniczają mnie takie błahostki jak życie czy śmierć. -zakpił jaszczur, a Dullhan poczuł jak ciemność powoli oplata jego nogi. Ociera sie w pewien oślizgły sposób. - Nikomu nie zazdroszczę życia, tylko nic niewarte stworzenia się tym szczycą. Jak ludzie, Ci zawsze myślą że życie to ich największy dar. -prychnął smok. - Oj tak nienawidzę istot żywych, chociaż pyszne z nich stworzenia.
- Być dumnym...z życia... - zastanowił się Dullahan. - Dlaczego ktoś byłby...dumny z tego, że może umrzeć....? - zdziwił się chłopak nie rozumiejąc do końca o czym mówił Yorsted. - Pochodzisz z naprawdę dziwnego świata.
- Nihihi mój świat to najwspanialsze miejsce jakie pamiętam. -zarechotał cienisty stwór po czym powstał na cztery łapy. - Ale znudziła mnie już ta rozmowa, znajdź sobie kogoś innego by Cie niańczyłm, bezgłowy. -stwierdził odwracając się i lekko pyrgając nos umrzyka ogonem.
- To sugeruje że znasz więcej, niż jeden. - krzyknął za odchodzącym Yorstedem.
Czarny smok był postacią dziwną. Wydawał się być racjonalny ale nie ostrożny, pewny swoich zdolności i nienawiści...coś jednak, przynajmniej dla Dullahana, wydawało się niedopowiedziane. Co żywi mogli zrobić istocie nieśmiertelnej aby tak ich nienawidziła? Jeżeli było to coś innego niż zazdrość, Yorsted może okazać się interesujący.