| Max i Lorenzo dosyć szybko zebrali się z domu. Ryzykownie było zostawiać swój ekwipunek w takim miejscu daleko od posłania. Po wyjściu na zewnątrz nie byli do końca pewnie, czy nie woleli zostać w środku, gdy ich buty zatopiły się znowu w głębokie błoto. Szli dość krótko, gdy ich oczom ukazał się wyłaniający się z karczmy krasnoludzki towarzysz podróży. Widać jego noc była trochę mniej wygodna. Dość mocno dawała o tym znać czerwień na jego policzku, obrazująca słoje drewna z barowej lady. Gdy już zebraliście się razem wypadało znaleźć resztę, póki co skupialiście się jednak na przygotowaniach mieszkańców do wyprawy na targ. Widać było, że jest to dla nich naprawdę ważna okazja.
Zadumę przerwały głośne krzyki z za waszych pleców.
-Co ty sobie do diabła wyobrażasz przybyszu! Tak nam dziękujecie za gościnę? Mogliśmy wykopać was i tego rannego elfa na trakt i zostawić by sczezł. Opiekujemy się nim, leczymy go, a wy próbujecie nam tu guślarza okradać i niszczycie jego przybytek? - Okrzyki pochodziły z ust znanego wam wcześniej mężczyzny który przyjął was z mieście. Szarpał za habety Wernhara, wciągając go coraz raptowniej przez błoto na środek drogi. Gdy mężczyzna was dostrzegł u jego boków pojawili się jego przyboczni. Spojrzał na was a na jego twarzy widać było ogromną wściekłość.
Jak chcecie mi się z tego wszystkiego wytłumaczyć? Może wpakować waszemu elfowi z powrotem strzałę w bok byście go mogli zabrać tak jak żeście go przywlekli? Rzadko przyjmujemy obcych, nie każcie mi tego pożałować - Mówiąc to wyraźnie opierał dłoń na rękojeści topora przy swoim pasie. Zapewne wyjęcie go i użycie nie zajęło by mu więcej niż pozwoliło by na to mrugnięcie oka.
__________________
"Miłość której najbardziej potrzebujesz to Twoja własna do siebie samego" |