| Dosyć że serb, to jeszcze debil. Milikowi nie spodobało się to jak wrzasnął na dźwięk rozbijających się koktajli Mołotova, ale miał usposobienie raczej milczące. Niestety serb jeszcze się rozkręcał, nie mógł pozwolić aby Ci ludzie którzy z nimi byli poszli za nim i z pewnością zginęli.
- Ci debile przynajmniej mają coś, czym można walczyć, a ty co? Z kielnią na nich wyskoczysz jak Cię wezmą w kleszcze? Ja idę na dach, w końcu żołnierze oczyszczą strefę, a jeszcze nie widziałem umrzyka aby udało się wdrapać na dach.
On sam miał zresztą tylko łopatę, z którą uznał za najlepszą broń jaką miał pod ręką, a w sumie to i nawet w ręce, bo mieszał nią zaprawę na budowę. Teraz mogła mu posłużyć tylko do wyważenia drzwi na klatkę. Same drzwi wejściowe, których nikt im nie otworzył były przecież zamknięte.
Nim zaczął je wyważać, mimo wszystko najpierw zapukał i nasłuchiwał czy nic się nie porusza. Cisza była znakiem, aby wyważać drzwi.
__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być. |