| - Kodeks, kodeksem - powiedziała młoda wiedźminka dalej mierząc mieczem w człowieka. - Zdążyłam się już przekonać, że najgorszymi potworami na tym świecie są sami ludzie. Pazerni, bezwzględni i myślący tylko o własnym zysku i korzyściach. Większość potworów zabija by przetrwać, większość ludzi robi to dla zysku lub przyjemności. Tak, zabijam tylko potwory także te, które nazywają siebie ludźmi.
Wskazując drugą ręką ze srebrnym mieczem, na krążącego w koło upiora:
- Odpędzenie to wyjście doraźne. Upiora trzeba się pozbyć ostatecznie. Może twoja śmierć będzie tu katalizatorem? - jej ton brzmiał jakby to rozważała - Ta istota twierdzi, że posłałeś sługi by ją zabili w noc przed ślubem. Może nie zabijałeś sam, ale wydawałeś rozkazy. Potem zaś martwe ciała i umęczone dusze służyły do obrzydliwych eksperymentów! |