Demoon

Cała banda powoli zaczęła dostrzegać komizm sytuacyjny, kiedy gnom zjawił się bezszelestnie za plecami niziołka. Trójka kurdupli, właściwie - wszelkiej maści kurdupli, otoczeni wszelkiej maści zabijakami z toporami i mieczami w rękach. I to trójka kurdupli właśnie próbuje mówić, co mają robić. No cóż.

Danny wychylił się zza ramienia Eldona, naśladując duchy które robiły mu to co chwilę, po czym - wystraszywszy go tym samym - wyszeptał mu do ucha kilka słów:
- Skoro zna parę słów i mówi je sam do siebie, to zna nasz język. Mimo to posłuchaj swojego brodatego przyjaciela. Gdzieś tu jest ich więcej, a my nie musimy przeciągać tej struny. A tym bardziej nie musimy zdradzać mu naszego celu. - Dodał głośniej, nawiązując z niziołkiem kontakt wzrokowy.

Przestąpił kilka kroków tak, aby stanąć obok niego, po czym schyliwszy się lekko zwrócił się do tej pokracznej jaszczurki, wyciągając doń w opiekuńczym geście dłoń:
- Jesteś z nami bezpieczny, smoku. Mój mały przyjaciel mówi o zabójcach, którzy przyszli do tej kopalni by wybić was wszystkich. Jesteśmy im przeciwni. Pójdź z nami, pokażemy ci gdzie ich spotkać, aby twój lud z naszą pomocą mógł stawić im czoła.

Uśmiech który posłał koboldowi wyglądał tak prawdziwie i tak naturalnie, że niektórzy członkowie kompaniji zaczęli się zastanawiać, czy przypadkiem gnom rzeczywiście nie jest koboldzim przyjacielem. Jednak każdy w mig złapał, że to ściema i to grubymi nićmi szyta. Wszak jedyni zabójcy, którzy przyszli tu kogoś wytłuc to oni.

Używam Blefu i Dyplomacji, próbując nastawić kobolda do siebie przyjaźnie.