| Los Angeles, 22 April 2007
[center:de1af5d51c]Los Angeles[/center:de1af5d51c]
Leje jak z cebra, a dodatkowo grzmi i łomocze. Każdy dźwięk ma swój oddźwięk, a ten wytwarza niespodziewane echo wytwarzające hałas. Robi się w mieście coraz dziwniej. Po chwili ucichły dziwne efekty, lecz burza nadal trwa.
Pogoda zaczyna powoli niszczyć środowisko urbanistyczne człowieka. Stopniowo zostaje zalewane przez litry i hektolitry wody.
[center:de1af5d51c]So I'm listening for the weather to predict the coming day
Leave all thought of expectation to the weather man
No it doesn't really matter what it is he has to say
'Cause tomorrows keep on blowing in from somewhere
All the people that I know in the apartments down below
Busy with their starring roles in their own tragedies
Sunlight sends you on your way
And those restless thoughts that cling to yesterday
Never be afraid of change
I'll call you on the phone
I hate to leave you on your own
But I'm coming home today
And this busy inner city
Has got nothing much to say
And I know how much you're hanging round the letterbox
And I'm sure that as I'm writing
You'll be somewhere on your way
In a supermarket checkout or the restaurant
I've been doing what I'm told
I've been busy growing old
And the days are getting cold but that's alright with me
Sunlight sends you on your way
And those restless thoughts that cling to yesterday
Never be afraid of change
I'll call you on the phone
I hate to leave you on your own
But I'm coming home today
Yes I'm coming home today
I've been doing what I'm told
I've been busy growing old
And the days are getting cold but that's alright with me
Sunlight sends you on your way
And those restless thoughts that cling to yesterday
Never be afraid of change
- Bic Runga, „Listening for the weather” [/center:de1af5d51c]
1880 Academy Dr. Los Angeles, CA
15:00
Jeremy, Aleksander, John
Jeremy włączył urządzenie i po chwili dostał informację o tym, że obok domu przepływa wielka fala skumulowanej energii. Przez moment zobaczył to własnymi oczyma - wielką, grubą kolorową rurę, jakby utworzoną ze Sfery Życia i Pierwszej, dosłownie wirująca kuliście i jak wąż ciągnącą się niedaleko, w odległości kilkuset metrów od domu.
Zatem tam podążyli w trójkę, w kierunku równoległym do tego strumienia. Przez chwilę jechali, obserwując i badając tę energetyczną rzekę. Lecz po dłuższym czasie stawali się coraz bardziej zaskoczeni.
Gdyż obiekt, który obserwowali, okazał się skręcać. Gdy przejechali kilometr, nagle zrozumieli, że jest to koło. By się przekonać, przejechali jeszcze 3 razy tyle, wracając do punktu wyjścia.
(15:45)
Samo doświadczenie dawało za dużo myślenia i jedną paskudną zagadkę:
Pierścień energii wokół domu Francis. |