Wurg

- Zaraz, zaraz, nie tak szybko. Poczekaj... Hej młódko, nauczyć cię dwóch ważnych zasad w walce? - Krzyknął do młodej dziewczyny pod drzewem, jednocześnie się pochylając i nacierając ręce piachem. Miał na sobie jedynie skórzaną zbroję, bez żadnych ozdobień, a także nigdy nie preferował noszenia ukrytych ostrzy. Uważał to za tchórzostwo, przywilej jedynie dla tych, którzy nie mają szacunku dla siebie samych i swego wroga.
- Zasada pierwsza - wszystko może być bronią! - Krzyknął, spoglądając na wiadro z kijami, w którym gmerała Izydir. -Zaś druga, to jedna z ważniejszych. Nigdy nie słuchaj przeciwnika, który chce grać na czaaaaas! - Ostatnie słowo wykrzyczał i rzucił się do przodu z dużo większym impetem niż przystawałoby to na przyjazną potyczkę. Gdy był wystarczająco blisko, okazało się, że nie tylko nacierał dłonie piachem, lecz także sporą garść zatrzymał, by właśnie w tej chwili rzucić strażniczce w oczy.