| Większość filozofów uznaje cnotliwe życie jako godne, a epikurejczycy byli cwani. Propagowali cnotliwe życie głównie dlatego, że cnota się opłacała, a nie dlatego, że byłą moralna. BTW Epikur jako ateista też popełnił samobójstwo w myśl : "dopóki jesteśmy, nie ma śmierci, a gdy ona przychodzi, nie ma nas." To właśnie jest ateizm. Spotyka się często "wygodnych ateistów", którzy nie wierzą w żadnego, ale mają "plany" na to co będą robić po śmierci.
Co do tolerancji to kończy się ona w miejscu, w którym zaczyna się, cudza krzywda. Wtedy jesteśmy zobligowani moralnie żeby działać.
Według mnie samobójstwo to zły pomysł na odzyskanie honoru. Nasuwa mi się przykład pewnego zbrodniarza, którego jednak nie przytoczę. Samobójstwo nie jest przecież żadnym zadośćuczynieniem.
Samuraj który zmazał się hańbą, traci poczucie własnej wartości i nie wie co ma dalej zrobić. Wybiera najprostsze rozwiązanie. Samuraj od Kiriłłowa różni się tym, że ten drugi lepiej zdaje sobie sprawę z własnej wolnej woli.
Czy samobójstwo jest niemoralne? Tego nie można powiedzieć chodziło mi o to że jest raczej wątpliwe moralnie. Jednak tchózrostwo jest niemoralne i egoistyczne.
Są jeszcze i takie przypadki (np. Sokrates), w których nie można jednoznacznie powiedzieć czy samobójstwo jest dobre, czy złe. Świat ma kolory i wszystkie odcienie szarości, mimo że nie chcemy ich widzieć.
Starym samotnym ludziom pozostaje czekać, zawsze mogą jeszcze jakoś się zrealizować np. pisząc książkę
W przypadkach o których piszesz (eutanazja), są to sprawy zawsze odrębne nie można wszystkich ogólnie rozpatrywać.
Zapraszam wszystkich do dyskusji. Nie wierzę, że LI cierpi na niedostatek filozofów. Nightcrawler piwo za podjęcie tematu. |