O rany, ale rewelacyjny temat. Aż sobie strzelę wiwisekcję psychologiczną.
W Świecie Mroku polecę ze śliną na pysku na każdego Gangrela, którego MG mi podsunie, bez wybrzydzania. Mniemam, że czynię tak dlatego, że gdy byłam nastolatką, żaden z moich kudłatych kumpli od erpega nie chciał umówić się ze mną na randkę. Świnie
boli mnie to do dzisiaj, ach.
Lecim dalej. Lubię sobie w przygodzie coś spalić. Im większy pożar, tym lepszy. To skrzywienie zawdzięczam ani chybi rodzicom, którzy zabraniali mi bawić się zapałkami w dziecięctwie. Jak mogli!
Lubię też głowy powbijane na włócznie... aż boję się poddawać to analizie!
Wydaje mnie się zaś, tak na poważnie, że postacie tworzone przez graczy są bardziej wypadkową oczekiwań MG i własnego gustu, rozumianego tu bardziej jako "aby mnie się dobrze grało", niż wybebeszaniem swej duszy i jestestwa