| Przeklinała po cichu nieposłuszne uderzenie, w końcu walnęła je pięścią i wyprostowała się w fotelu. Karl przechylił się ponad jej ramieniem wpatrując się na krystaliczny twór z ekranu. Widziała wyraz jego twarzy i przewróciła oczyma. Zaraz będzie chciał wyjść i to zbadać.
- No nie wiem do kapsuł ratunkowych raczej pakuje się ocalałych nie skarby – zmarszczyła brwi i spojrzała ponownie na ekran. Sama chciała tam pójść, ale mogła być przecież miła dla swojego starszego brata. Poczuła się trochę dziwnie jak nazwał ją kapitanem. Przyzwyczaiła się, że starsi bracia traktowali ją trochę protekcjonalnie lub byli nadopiekuńczy, ale do tego chyba się nie przyzwyczai.
- Przygotuj się, pójdziesz jak tylko Echo powie mi czy coś zobaczył na swoich ekranach – odprawiła go i odwróciła się do kokpitu by włączyć interkom. - Echo, mam człowieka, który chce się przespacerować. Twoje czujniki coś wykryły?
__________________
Nie rozmieniam się na drobne ;) |