| Ludzie wychodzili z piwnic, jeżeli nie mieli zobaczyć ciała trzeba było się pośpieszyć. A blok był dosyć wysoki...
- Jak chcesz, żeby inni go nie zobaczyli to lepiej się pośpieszyć. Przy okazji z dachu obczaimy okolicę.
- Ya. - odparł Sepp biorąc ciało za ramiona i wciągając do góry.
- Raczej nie zdążymy… Dawaj go do zsypu, zanim tu przyjdą.
- Dach – odpowiedział Niemiec zarzucając sobie wiotkie ciało na ramiona.
„Niech ci będzie” pomyślał chłopak
- Nikt tu nie wchodzi. - powiedział do mundurowego przez ramię Sepp - Sprawdź czy jedne drzwi nie są otwarte. Mógł mieszkać na tym poziomie.
Jednak żadne drzwi nie były otwarte, więc zabrali się za przeniesienie trupa na dach.
Szli po obskurnej klatce schodowej taszcząc martwego mężczyznę. Po drodze Miły zgubił rachubę, które to już było piętro, wiedział tylko, że byli wysoko. W końcu ku ich uciesze zorientowali się, że jest to ostatnie piętro, gdy ujrzeli wejście na dach. Klapa była strzeżona przez łańcuch zapięty na kłódkę.
- Dasz radę? - zapytał Sepp.
- Szkoda, że nie mamy go schować w samochodzie - uśmiechnął się do siebie młody, wdrapał się po szczebelkach pod sufit i zabrał się za rozpracowywanie kłódki.
W tym czasie Niemiec posadził trupa pod ścianą i obszukał kieszenie, a potem poszedł rozejrzeć się po piętrze.
Po kilku chwilach kłódka została otwarta i droga na dach była wolna.
- Nice – skwitował.
Po kilku karkołomnych manewrach ciało znalazło się na dachu i zostało położone za niewysokim murkiem oddzielającym części budynku - przynajmniej z otwartego wejścia nie było od razu widoczne. |