| Rekus pokiwał głową gdy Wojownik zaproponował udanie się do obozu i powiadomienie o wszystkim Westerwelda. Na pytanie o malca rekus skrzywił się.
- Muszę ci o czymś powiedzieć. Wtedy w obozie podczas nocnej warty przez krótką chwilę widziałem tego chłopca potwornie zmienionego. Zamiast rąk miał potężne kleszcze i coś z oczami. Nie wyciągałbym jednak z tego za daleko idących wniosków. Może to nie z chłopcem coś jest nie w porządku a nami? W końcu tyle już lat wędrujemy przez pomrokę, że ta mogła wypaczyć nasze umysły. Jeśli coś będzie nie tak zawsze zdążymy go zabić.
Rekus mówił, ale sam nie był do końca pewnym swoich słów. Najchętniej to czmychnąłby stąd do domu, ale był ochroniarzem karawan przez pomrokę już kawał czasu i nie chciał teraz okryć się wstydem.
- Niech się dzieje wola Alistar. Musimy przebyć tą drogę do końca. W nocy trzeba będzie zachować wzmożoną czujność. Te ptakopodobne stwory istotnie mogą spaść na nas jak grom z jasnego nieba. |