| Sav przeczuwał, że pomysł z wyruszeniem nie wypali. Może nie powinien był się dziwić? Przewodnicy woleli mniejsze ryzyko, które nie zawsze było dobrym wyborem. Jednak on nie miał zamiaru przekonywać ich na siłę. Po prostu bez słowa odszedł i zaczął się włóczyć po okolicy w bliskości powozu. jednego był pewien, tej nocy nie zaśnie. Nie tylko pomoc w warcie była tego powodem. Niepokój nie pozwoliłby mu zmrużyć oczu. Jego powodem było to, że nawet przewodnicy zachowywali się tak, jakby niczego nie byli pewni.
Nagle coś przerwało jego rozmyślania i bezcelową wędrówkę. Gdzieś tam, dostrzegł światło. Początkowo wydawało mu się, że to przywidzenie, więc zamrugał kilka razy, przetarł oczy zanim znowu spojrzał w kierunku światła. Gdy nadal je widział, uznał, że powinien powiedzieć o tym któremuś z przewodników. Po chwili skierował do przewodnika, który rozmawiał z kimś z powozu.
- Nie chcę przeszkadzać, ale spójrz tam - wskazał w kierunku, w którym widział światło. - Co o tym myślisz? |