Głowa odłączona od ciała nigdy nie może stanowić całości. Bjørg jak na barbarzyńcę przystało zrobił to co należy. Ciało barona leżało na posadzce, z jego szyi sączyła się krew, jego głowa spoczywała w dłoniach. Niemal, że w tym samym momencie małe demony rozproszyły się. Nie miały celu i znikły ich pan zginął, a zostały wezwane aby mu pomóc. Jak wiać marnie wykonały postawione przed nimi zadanie.
Kapłan zląkł się, nie widział co powiedzieć. Stał tak chwilę. Dało się zobaczyć, że prowadzić walkę sam ze sobą. Ciężko było powiedzieć co ma zamiar zrobić, ale żadna kula ognia nie miała tutaj sensu. Zaklęcia wyższego stopnia wymagają czasu, a takowy nie dysponował. Po chwili ruchem ręki włożył coś sobie do buzi. Nie minęło kilka minut gdy to z jego buzi zaczęła wychodzić piana, a on sam opadł bezwładnie na ziemię. To był koniec. Walka się skończyła. Ewidentnie porażą kultystów. Koniec, który nie był ostatecznym, końcem.