Rodriguez

- Heej! Jest tam kto? Potrzebujecie pomocy?
- Dziękuję, myślę że sobie poradzę... - odpowiedział po dłuższej chwili krzak dzikich jagód. Moment później wytoczył się z niego niewysoki jegomość o powierzchowności łasicy, okutany w brunatny habit. Najpewniej duchowny. Jak się okazało, Cerro była najbliższa prawdy – mężczyzna wciąż ściskał garść liści łopianu, drugą ręką poprawiając ubiór po załatwieniu kwestii fizjologicznych.
- Ale będę miał waszą propozycję na uwadze na przyszłość, panie – dokończył nieco zakłopotany, uśmiechając się lekko. - jestem brat Gilbert, uniżony sługa Kreve... widzę, że nie tylko mnie sprawunki zagnały na trakt w tę piekielną pogodę – skłonił się nieznacznie, skacząc rozbieganym wzrokiem po całej Waszej trójce.

Twoja żyłka handlowca pozwala Ci wycenić wartość wierzchowca klechy na niemałą sumkę, i to wypłacaną nie w skrojonych orenach, a w novigradzkich koronach. Przedstawiciele tej rasy, hodowanej głównie w Nazairze, służą zazwyczaj jako środek transportu dla posłańców bądź rozmiłowanych w polowaniach arystokratów. Ich lekka budowa i gorąca krew czyni z nich nie lada rarytas dla pasjonatów. Najwyraźniej kleryk ma bogatych sponsorów.