Z mojej perspektywy to jest tak:
1) D&D jest heroikiem i niezależnie od świata potężni śmiertelnicy będą się tu mierzyli z bogami (patrz podręcznik o bogach i półbóstwach, rozdz. jak zostać bogiem... (sic!)).
2) świat jest obszerny, każdy jego zakątek ma swój "klimat" i smaczki
3) jest on przedstawiony kompleksowo, od każdej strony - tak w ciemnym zaułku jak i podmrocznej świątyni czy pałacu jakiegoś króla, domu Elminstera albo niepojętych zakamarków boskich rozumów... niewiele światów można oglądać z tak szerokiej perspektywy...
Jestem zagorzałym fanem Dragonlance'a (dla tych, którzy jeszcze nie spostrzegli) ale pod tym względem Krynn ustępuje Faerunowi. Tam jest jedynie droga chwały wielkich ludzi, tych których czyny kształtują oblicze świata... Odrobinę to zubażające... Faerun jest bardziej... Cóż, bogaty w prostotę
I to jest "+"!