| Elf patrzył ze zdumieniem na tworzące sie z pary postacie. Układały się przed jego oczami w mozaikę cierpienia i żalu. Stanowiły ostrzeżenie, że to samo może się stać z nimi, jeśli zaraz szybko nie znajdą jakiejś drogi ucieczki. Almirith trząsł się z zimna, a nieustanne tykanie powodowało, że był coraz bardziej zdenerwowany. W duchu zadawał sobie ciągle pytania :"Gdzie jest? Kto mu to zrobił? Kim są Ci pozostali i czy może im ufać?". Dużo pytań i żadnych odpowiedzi,jeszcze.
-Ona ma rację-poparł Swetlane, elf- musimy zacząć działać. Nie znam się na miksturach i zwojach, ale jeśli którekolwiek z was jest adeptem sztuk magicznych, to niech się rozejrzy po tych półkach, może jest tam coś co się nam przyda, lub da odpowiedź na jedno z wielu pytań, jakie mnie i zapewne was, nurtują.
-A ty - po raz drugi zwrócił się do rogacza-uspokój się i spróbuj pomóc, bezładne miotanie i rozróba się teraz nie przydadzą, narazie-uśmiechnął się pod nosem.
- Ja przeszukam tego tutaj - wskazał na zwłoki - jeśli nikt się nie pali do tego, może ma przy sobie coś co pomoże nam otworzyć te drzwi? Powoli ruszył w kierunku martwego ciała. Powstrzymując odruch wymiotny, uklęknął przy ciele i zabrał się z przeszukanie. Dokładnie sprawdzał kieszenie denata i jego ubranie szukając czegoś przydatnego.
__________________
Czekamy ciebie, ty odwieczny wrogu, morderco krwawy tłumu naszych braci, Czekamy ciebie, nie żeby zapłacić, lecz chlebem witać na rodzinnym progu. Żebyś ty wiedział nienawistny zbawco, jakiej ci śmierci życzymy w podzięce i jak bezsilnie zaciskamy ręce pomocy prosząc, podstępny oprawco. GG:11844451
|