Pinn

Lou patrzyła na dość mały kompleks, słysząc swój oddech w masce tlenowej zasłaniającej również całą twarz. Traperzy dyskutowali o czymś w łaziku. Chyba chodziło o nią. Nie spodobała im się ponowna pomoc, żywili wyraźnie do niej uraz za śmierć kompana. Lou nawet nie pamiętała jak się nazywał, wiedziała tylko iż zginął permanentnie, bez możliwości odrodzenia się w nowym ciele. Chciała zapalić, denerwowała się. Był tam Pinky, tyle jej starczało.

Trzymała karabinek szturmowy, sprawdziła jego celownik z cyfrowym zaznaczaniem celów. Był dość dobry choć oczywiście nie mógł równać się z lornetką Mad Max`a, która była zdolna przybliżyć obraz nawet o x100. Szukała słabych punktów. Mogła wysadzić szybę ładunkami wybuchowymi, ale po pierwsze nie śmiała prosić o nie ludzi czerwonej pustyni , po drugie dekompresja zabiła by zakładnika. Nie to odpada, muszę znaleźć jakiś bystry sposób, coś zajebiście pomysłowego. Lou obróciła się w stronę Elizjum podziwiając spontanicznie widok. Nagle spostrzegła lecącego drona. Był dość blisko i wydawał się nie mieć programów obronnych. Jeśli wystarczająco się rozbiegnie i skoczy z klifu to spadnie na jego ''dach''. Dawniej było to niewykonalne, teraz ulepszone mięśnie nie będą miały z tym problemu.

Jeśli wszystko się uda to rezerwuje trójkącik z Peach i Cherry... właśnie... mam od nich pomoc, te wirtualne byty, ich znajomi. Pomogą mi w czasie akcji korzystając z swoich zdolności i mocy obliczeniowej. Mam od nich jedną kartę , potem ich wykryją. Wyłączyć zasilanie, przekierować systemy obronne na wrogów. Opcji było wiele i Lou liczyła, że to zwiększy jej szanse. Pancerz szturmowy z włókien balistycznych i płyt cerastalowych (tym razem bez buntowniczego płaszcza) , automatyczny karabin z inteligentnymi pociskami oraz ciężki pistolet wymieniony za te wcześniej posiadane. Powinna sobie poradzić. Jeśli nie... cóż w obecnych czasach żyje się po kilka razy. Cudowna kontrolowana reinkarnacja.