| Uczucia, które go otoczyły względem widmowej postaci wskazywały, że za dużo czasu był pozbawiony światła i pomroka zaczęła swe próby omamienia go. Zdawało mu się jakby ta postać chciała jego pomocy. Światło lampy jednak osłabiło jej kształt. Nie mógł jej pomóc nie szkodząc sobie.
- Yhag atash indu aleshi? - Słowa te wyrwały go z mętliku jaki zaczął powstawać w jego głowie. Wpierw ich nie zrozumiał. Szybko jednak pojawiło się w jego głowie ich znaczenie. Odwrócił się. Teraz, gdy nie widział fantoma jego dusza zaczynała się uspokajać. Zdziwiło go to, gdyż osobnik przednim wydawał się być stworem pomroki, ale coś sprawiało że bardziej go on ciekawił niż przerażał. Czyżby pomroka już zaczęła go trawić?
- Jak byś znał mój lud wiedział byś, że nie jestem w stanie przeżyć bez światła. Co tu robię? Szukam przyjaciół mych przyjaciół. Kim wy jesteście. Nie czuję przed wami strachu jak przed stworzeniami pomroki, wzbudzacie mą ciekawość. |