| Dorigan słysząc jak Helmut wydał z siebie parsknięcie uniósł oczy z nad mapy, uśmiechnął się pod nosem i rzucił w eter:
– A ten co świńskiego kaszlu się nabawił, czy jak?
Po czym skrupulatnie zaczął składać kawałek szmaty, który trzymał w rękach chowając go tam gdzie najbezpieczniej – za pazuchę swojej kurty. Krasnolud przyjrzał się swoim towarzyszą. Grodug chciał iść do kopalni, pan Niziołek i Helmut obstawiali za pójściem przez krasnoludzki korytarz. Dorigan również chciał zobaczyć jakie tajemnice skrywa starodawny tunel, jednak czuł że powinni udać się wydrążonym korytarzem podpisanym na mapie jako „szczury”. Być może kierowała nim chęć bitki, ostatni raz walczył przeszło miesiąc temu, a bez topora w ręku czuł się jakby ów ręki nie posiadał. Może to jednak był wrodzony krasnoludzki instynkt odnajdywania skarbów, a być może po prostu jego również wrodzona głupota. Krasnolud podrapał się po swojej rudej czuprynie, posmyrał po długiej brodzie, podrapał po uchu, podłubał w nosie aż wreszcie odparł:
-Ja to bym tędy polazł panowie. Wskazał dłonią na drugie przejście. |