| ~ A niech go. Jarret ty skurwielu, skąd wiedziałeś, że nie da się ich odróżnić! ~ Pomyślała Lucy, najwidoczniej przyjmując, że Jarret doskonale wiedział co robi przystając na warunki Darsona. Nic jednak nie powiedziała, choć Jarret zapewne odczytał pewien rodzaj podziwu na jej ślicznej buźce.
Nie bez satysfakcji Lucy przyglądała się jak darson ponownie przystępuje do badania. Jego mina była warta wszystkich tych trudów. Ale 300 kawałków też nie było bez znaczenia. I to po tym jak pan obrażalski na każdym kroku groził obcięciem stawki. Po prostu miodzio.
Lucy z trudem ukrywała uśmieszek. jednak udało się jej pozostać z pozoru obojętna i skupiona. Nadal pamiętała o obstawie. Jeszcze wszystko mogło się wydarzyć. Choć... jeśli dobrze czytała mimikę Darsona, to ryzyko było jednak mniejsze niż z początku przyjmowała. |