Trzeci dzień upłynął w miarę spokojnie. Jeden z chłopów na słowa Luisa czym prędzej popędził na cmentarz aby przekazać rozkazy wielkiego rycerza. Luis nie mógł być pewny czy na pewno to zrobi, ale musiał mu uwierzyć.
Drużyna w lekkich odstępach przyszła do dworku po zmroku, ochroniarz i strażnicy wpuścili ich bez zbędnych pytań. W środku Gustaw poprowadził ich do sali jadalnej.
Budynek nie jest zbyt duży, lecz wygląda bardzo bogato i okazale. Fasada jest od dołu podmurowana. Wyżej zbudowana jest z cegieł otynkowanych i zdobionych przeróżnymi ornamentami, od motywów roślinnych poczynając, kończąc na płaskorzeźbach przedstawiających zwierzęta. Na przodzie budynku znajdował się już zniszczony herb rodziny szlacheckiej.
Drewniane okiennice, których na fasadzie jest sześć są również bogato zdobione. Przed wielkimi drewnianymi drzwiami, do których prowadzą schody, stoją dwa posągi przedstawiające postaci nie posiadające twarzy.
Służący prowadził bohaterów długim korytarzem, ozdobionym różnymi obrazami i gobelinami. Wszędzie będą wisiały piękne świeczniki. Na końcu korytarza będą drzwi za, którymi znajduje się sala jadalna.
Przestronna sala jest prawie pusta. Jedynie na jej środku stoi długi dębowy stół zastawiony bogato wszelkiego rodzaju jadłem. Po jego obu końcach siedzą dwie postaci, kobieta i mężczyzna. Na ścianach wiszą lampiony i gobeliny w jaskrawych różowo - purpurowych barwach. Na jednej ze ścian są dwie okiennice. Jedną z postaci jest wysoki mężczyzna. Jest on brunetem. Ubrany jest w bogate szatę, zdobione złotymi nićmi. Ma purpurowy płaszcz. Przy pasie w zdobionej pochwie ma rapier. Druga postać to kobieta ubrana w szeroką purpurową suknię z różowymi dodatkami. Na szyi ma dziwnie wyglądający amulet.
Postaci witając bohaterów przedstawiły się jako Walter von Loeve i Tayla Hemricht. Następnie poprosili o to samo swych gości.