| Dirk wysłuchał z uwagą co mają do powiedzenia kolejno Thorin i Ergan. Następnie zdał raport: – Posiadam prowiantu na dwa tygodnie, natomiast nie mam zapasu wody. Linę mam dziesięcio metrową bez haka, ale mam czekan. Poza tym to nie znam się na wspinaczce. Po chwili zamyślił się, a palcem przesuwał niewidzialne kamyczki na niewidzialnym liczydle. Mamrotał sobie coś pod nosem ledwie tylko poruszając ustami. – Posiadam wystarczająco leków, aby większość z was doprowadzić do dobrego stanu was albo Dorrina, na którego poszłyby moje całe zapasy. Posiadam siedemnaście porcji Czerwonego łoju, mojej produkcji. Jest to maść regenerująca skórę i tkanki, oczyszcza ranę, generalnie przyśpiesza gojenie. Posiadam także Krwawy Litwor, ale komu podać to Thorin musi zdecydować. Mam tego dziewiętnaście porcji. Mam także specyfik na regenerację kośćca, Kościozrost. Po chwili milczenia dodał – skoro idziemy trzy dni w jedną stronę, a szantarzyści na pewno nam nie odpuszczą, w związku z tym przypuszczam, że pod jakimś pretekstem ściągną nas do Azul. Całość, w te i spowrotem, może zająć nam nawet osiem dni, licząc z okładem. Za ten czas Dorrin by znacznie bardziej doszedł do siebie. Jeśli użyć Czerwonego łoju Dorrin w tydzień mógłby być już niemal w pełni sił. Nie zapominaj Detlefie o tym, że wszyscy jesteśmy na czyjejś smyczy. Idziemy we wrogie terytorium jako podjazd. Idąc z Dorrinem będziemy łatwym celem, poza tym skoro specjalista od medycyny radzi aby Dorrina ulokować w, tu proponuję lecznicę świątynną, to tak należy uczynić. Powinniśmy iść tak jak idą Gońcy obciążeni jedynie najbardziej potrzebnym ekwipunkiem, a nie jak pospolite ruszenie z całym dobytkiem.
__________________
Świerszcz śpiewa pełen radości,
a jednak żyje krótko.
Lepiej żyć szczęśliwym niż smutnym. |