| O Rpg dowiedzałem się od starszego kumpla mojego brata. Właściwie to on mnie tym zaraził. Pierwszy mój system to D&D do którego mam największy sentyment, potem bywał warhammer, monastyr, cyberpunk itp...
Generalnie w mojej miejscowości są "dwa obozy" rpg, które grają mniej więcej na bieżąco i w których jest kilku doświadczonych Rpg-owców. Reszta to grupka łepków, którzy lizneli co nie co o tej tematyce.
Ogólnie nikt spoza tego otoczenia nie patrzy na nas dziwnie. Powiedziałbym nawet, że większość z zainteresowaniem słucha naszych rozmów (może to dlatego, że prawie wszyscy grają w cRPG.) Sprzyja to bardzo poszerzaniu się grona Rpg-owców w moim otoczeniu.
Jeśli chodzi o rodzinę to także nic nie jest przeszkodą. Moi bracia sami grają, a rodzicom to nie przeszkadza. Matka na przykład lubi gdy podczas sesji jest cisza (nerreacja MG), a następnie momentalnie wybucha gwałtowny śmiech. (Kwiatki z sesji, totalna wpadka gracza czy MG).
Największą przeszkodą jest jednak dla mnie jak i dla moich kumpli czas. |