| JP uważnie wysłuchała mężczyzny grzecznie siedząc na jednej z kanap. Jedno z jego wywodu było istotne. Mieli pojechać na tropikalna wyspę niedaleko Hawai. Nigdy jeszcze nie miała okazji wybrać się w te rejony, choć było to dosyć popularne miejsce wyjazdów wakacyjnych dla amerykańskiej klasy średniej, z której wywodziła się znaczna część klientów jej dziadka. Dlatego miała okazję dowiedzieć się o nim co nieco z bezpośrednich relacji. Z drugiej strony opowiadali oni głównie o hotelach, drinkach i urokach tropikalnej plaży. Nie sądziła by mieli okazję poznać wyspę od tej strony. Z drugiej strony kto wie? Zawsze trzeba było mieć nadzieję, że kolejna wyprawa okaże się nieco bardziej przyjemna od tej do Kolumbii.
Nie rozumiała poglądów rewolucyjnych: wspólna własność wszystkiego dla wszystkich to była jakaś totalna bzdura. Jeśli coś należało do każdego, to tak naprawdę nie należało do nikogo, a to oznaczało zaniedbania i nadużycia na ogólnospołeczna skalę.
Skrzywiła się słysząc entuzjazm czarnoskórej kobiety, nie ukrywając swojego nastawienia.
Mogła udawać już na wyspie, skoro tego wymagała misja, ale nigdy nie da się przekonać do takich ideałów. Kiedyś już tego próbowano i jak uczyła historia nigdy nie wyszło to nikomu na dobre. . Wiadomo było jednak ze ludzie nie uczą się na cudzych błędach.
Teraz miała do wykonania konkretne, a za nie miała dostać konkretne pieniądze, które z kolei przeznaczy na coś przydatnego i kapitalistycznie osobistego. Uśmiechnęła się do ich zleceniodawcy i zapytała o to co najbardziej w tej chwili ją interesowało:
- Czy mógłby nam pan też powiedzieć w jakimi językami porozumiewają się mieszkańcy wyspy? |