| Adriell
- Nawet, jeżeli jest ateistą, - zwrócił się początkowo do Adama - to pewnie wynika to z syndromu Niewiernego Tomasza. To nie jest problem, choć oczywiście łatwiej by było, gdyby był wierzący, tak jak większość. Ludziom w dalszym ciągu ciężko jest uwierzyć bez dowodów na istnienie Boga.
Są jednak proste sposoby, dzięki którym szybko uwierzy w Boga. Wystarczy jeden mały cud lub dwa i wiara powstanie w nim jak Feniks z popiołów.
Moim zdaniem problem polega na tym, czy on mimo akceptacji istnienia Boga nie zdecyduje się na podążenie ścieżką zła, która wyda mu się ciekawsza, może bardziej rozrywkowa lub dająca większą władzę.
Niektórzy ludzie mają w sobie taką wrodzoną wadę, która nazywa się „przekora”. Sprawia ona, że postępują wbrew ogólnie przyjętemu kanonowi lub prawu, mówiąc „prawo jest po to żeby je łamać”. Jeżeli jest to człowiek o słabym filarze moralnym to mamy poważny problem. Nie da się zmienić ludzkiej natury, by postępowała zgodnie z przykazaniami. Człowiek może udawać poprawę, a w główce ciągle będzie mu pracował komputerek jakby tu oszukać, znaleźć prostsza drogę. W końcu zawsze może się z tego wyspowiadać i dalej udawać wierzącego, no nie…
Co wiemy na temat jego skłonności, jakie grzechy ma na swoim sumieniu? Przydałyby się także wszelkie adresy, na których przebywa tzn. nocuje: jego własny, rodziców, jego dziewczyny. Chyba nie ma chłopaka, co? Nie jest aż tak źle?
Poza tym, kim są jego najbliżsi? Do kogo ma największe zaufanie? Mamy w archiwach jego życiorys?
Czy są jakieś środki, których nie możemy użyć do osiągnięcia celu, np. czy likwidacja przeciwników jest niedozwolona, czy mamy zachowywać status quo?
Tak czy inaczej musimy go przekonać, że druga strona jest słabsza i podążanie tamtą drogą skaże go na przegraną nawet, jeśli początki będą obiecujące. |