| Ogólnie można powiedzieć, że styl "jesiennej gawędy" w mocny i wyraźny sposób odcisnął się na sposobie grania i postrzegania rpg przez wiele osób.
Artykuły w MiMach przekonywały, że gry fabularne to zdecydowanie więcej niż latanie po locha za zielonymi orkami i rzuty na losowe spotkanie.
Ludzie piszący artykuły nadali pewien ton postrzegania rpg i często pokutuje on wśród wielu osób do dzisiaj.
Granie dla samej zabawy, prowadzenie w nazwijmy to w hollywoodzkim stylu, odgrywanie herosów rodem z komiksów było źle widziane.
BG graczy mieli mieć ciężki żywot, mieli zmagać się z wielkimi trudnościami, a przy tym klimat miał być ciężki i ponury.
Tak było w przypadku Warhammer, Zew Cthulhu, czy Wampira. A jak spojrzeć na oficjalne materiały do tych systemów, to okazuje się że to wszystko są pulpowe produkty i tylko u nas postrzega się je zgoła inaczej.
Jeżeli nie ma przesady to nie w tym nic złego tak na dobrą sprawę. Istnieją jednak inne sposób grania i jeżeli tylko sprawiają ludziom przyjemność to są równie dobre, jak klimat "jesiennej gawędy"
Już nie pamiętam, kto napisał felieton o tym, jak błędnie jest postrzegany u nas Warhammer.
Wiele osób widzi w nim mroczne i plugawe średniowiecze, a autor tekstu udowadniał, że to nie średniowiecze tylko bardziej renesans. Nie mroczny i plugawy tylko jak najbardziej heroiczny. Spójrzcie na choćby na wielkość broni jakie mają postacie na ilustracjach, czy też okładkach książek, czy podręczników. |