-
Ech… twój brak wiary we mnie… - stęknął do Thorina -
jest, kurwa, niepokojący…
Zszedł na dół rampą, rzeczy Roarana przewiesił sobie przez ramię. Skavy, skavy, skavy… i szczurogrem pogania, cholera.
Zszedł, powoli przekroczył próg - długi korytarz. No i kompani, w tej liczbie Kyan daleko na końcu korytarza i Detlef ze szramą na pół mordy. Wyszczerzył się do nich.
-
Z tą… z tym draśnięciem… - charknął do Detlefa -
jest Ci… do twarzy. Wyglądasz kurna… jak jaki szlachcic wypicowany…
-
Nie wiem… - dodał -
co wy tu kurna robicie, ale… khe, khe… cuś tam się fajczy, Detlef… mam nadzieje… że nie sfajczyło… Grundiego...
Nie miał siły mówić, przeciążył gardło do granic możliwości. Skupił się na latarni, którą Detlef trzymał w łapsku.
-
To… mogę to zobaczyć? Podał… podałbyś? Sphrra… sprawdzić chcę... - zapytał charkliwie
Dorrin, dzięki górniczemu doświadczeniu, wiedział, że w podstawach takich latarni są często schowki…
- Zepsuj, a łapy utrącę. - odpowiedział Detlef, ignorując wcześniejsze pytania.
- Masz. - Podał górniczą lampę.
Dorrin zabrał się do zbadania lampy, do Thorguna wrócić nie zdoła…
Przyjrzał się. Pod lampą jest swego rodzaju szufladka, w środku papier. Pokazał go Detlefowi.
-
To jest, Detlefie - rzekł Zarkan -
To runy w sekretnym języku górników. Nie znam tego kodu, ale… jeden z tych znaków… już go widzia… widz… widziałem go - charknął i kontynuował -
Oznacza on dziennik górników, kalendarz kopalni… to rozpiska kto, gdzie i… kiedy pracuje… zap… zapisane są tam ważne rzeczy na… na temat tego poziomu kopalni.
Kaszlnął i kontynuował.
-
Takie… dzienniki są schowane w bezpiecznym… miejscu, ale… łatwo dostępnym… w półce skalnej… za jakąś płytą… może… poszukamy?