Cytat:
Napisał Armiel  Co mi się nie podobało:
1. Brak motywacji dla mojego bohatera, by zająć się sprawą (moja wina, przez to, że wziąłem kogoś z boku). |
Motywem działania wilkołaków, przynajmniej w naszym założeniu, była chęć zemsty oraz chęć odnalezienie zaginionego szczenięcia. A że szczenię było synem osoby, którą lokalne garou chciały sprzątnąć... hehehehe, miało to dodać kolorytu zabawie.
Dlatego optowałyśmy za tubylcami. Z założenia były to osobniki spokrewnione z sobą. Ciężko mi sobie wyobrazić krewnych należących do różnych plemion. Może to moje ograniczenie popsuło część zabawy.
Powiedz mi Armielu, jako osoba obeznana z Wilkołakiem, które plemię poleciłbyś na Hawaje??
Cytat:
Napisał Armiel 2. Brak wilkołaków w grze - garou powinni działać watahami, tylko wtedy ma to sens. |
Patrz punkt wyżej. Tublcza ludność nie pała zbytnią miłością do białych. Wystarczy rzucić okiem na historię archipelagu.
Cytat:
Napisał Armiel 3. Niemoc sprawcza w oczyszczaniu szczenięcia - irytowało mnie, że żaden z moich wysiłków nie dał chociażby cienia sukcesu - ale tak to już bywa, może po prostu Fabien był zbyt slaby i młody, by sprostać wyzwaniu jako samotny wilkołak. |
Niemoc sprawcza wynikała z faktu, że najpierw trzeba było zerwać ten łańcuch, którym Akamu przykuty był w Umbrze.
A także, jak już to wcześniej pisałam, jednoczesne działanie twojego bohater z którymś z magów. Gdyby Fabien sam działał, to wyszłoby coś z tego.
Cytat:
Napisał Armiel 4. Rozwleczone tempo gry - to potrafię zrozumieć ale przestoje dłuższe niż miesiąc strasznie "wybijały mnie" z mojego bohatera. |
To już w 100 % moja wina. Nie wzięłam poprawki na życie codzienne.
Bardzo, bardzo Was za to przepraszam.
Jeżeli jeszcze kiedyś coś poprowadzę, to lepiej się zorganizuję.
Cytat:
Napisał Armiel Aby jednak nie być takim marudą, powiem, że przygoda bardzo mi się podobała. Szczerze. I stawiam jej mocną, solidną 4. Mogła być 5, gdyby gracze nie zrezygnowali w takiej ilości. Ale to już nie jest wina Mistrzyń.
Dziękuję Wam wszystkim za tą wartą rozegrania przygodę. Może kiedyś jeszcze spotkamy się na wilkołaczych szlakach. |
Ja również dziękuję
Postać i jej działania na 5
Może, może