| Wbrew opinii dużej części szlachty, Sav był White Ravenem w każdym calu. Szczególnie jeśli chodziło o strój. Odziany cały na biało. Złoty kruk zdobiący jego wams, pochwa broni biała zdobiona złotymi wzorami. i do tego włosy, białe jak śnieg, jakby i one usilnie próbowały pokazać, że ich posiadacz jest w pełni Białym Krukiem. Zachowaniem też nie ustępował swoim poprzednikom. W trakcie Obrad Szlachty, siedział spokojnie obserwując cały ten cyrk swymi szarymi oczyma. Kruki czekały zawsze na koniec bitwy, by potem ucztować. On robił tak samo, szczególnie, że od początku było wiadomo, że nie uda się dojść do porozumienia, więc nie było wielkiego sensu się angażować.
- Szlachta to banda wygłodzonych kundli i ktoś rzucił między nie nie do końca ogryzioną kość, reszty możecie się domyślić - Kruczy Bękart nie miał wielkiej ochoty dokładnie opisywać całych obrad. Posłał po wino i wrócił do rozmowy. - Wydarzyło się coś nieoczekiwanego, gdy byłem w podróży? Mam nadzieję, że nie - pociągnął spory łyk czerwonego trunku. - Kruki czekają na koniec bitwy i wtedy zaczynają ucztę. Tym razem będzie inaczej. Gdy "bitwa" się skończy, nie zostanie już nic, co by mnie interesowało - odstawił pusty kielich. - Jednak na razie obserwujmy. Tron nie zostanie szybko zajęty. Wyślijcie do okolicznej szlachty wiadomość. Zamierzam starać się o tron. Ci, którzy mnie poprą nie zostaną zapomniani i tak dalej. Ubierzcie to w jakieś ładne słówka. Dzięki temu poznamy panujące nastroje. Może znajdzie się ktoś, kto stanie po naszej stronie - zerknął na pusty kielich i skrzywił się lekko. - I trzeba zrobić coś z tym winem. Nie zamierzam płacić ciągle za nowe dostawy.
__________________
Cóż może zmienić naturę człowieka? |