| Rasputin, po tym pytaniu lekko się zdziwił, że kogoś obchodzi los Grześka. Z całą szczerością odpowiedział tak samo to znaczy, że także go z jakieś dwa dni nie widział. Zdzisiek chętnie by opowiedział prawdę lecz nauczony przez życie na ulicy wiedział iż zbytnie zaufanie może nawet zabić. Uśmiechnął się jeszcze do Pawła, coś tam zagadał o pogodzie. Wstał na nogi. Na odchodnym popatrzył na nogi i tyłek Ani. Cmoknął z zadowolenia i pomyślał gdym znowu miał te piękne 20 lat. Oj, oj by się w tedy działo- znowu powiedział to sobie Rasputin w głębi duszy. No nic za niedługo wyścig. Trza iść po ten rower. Lekko sprężystym krokiem i nucąc sobie pod nosem Rasputin podążał do najbliższej wypożyczalni. |