| Ergan nie przejmował się przeziębieniem, do czasu... Szybko opanowawszy działanie dźwigu ucieszył się i nawet myślał o głębszym zbadaniu machiny kiedy poczuł zapach jedzenia. Szczury, nie szczury, krasnolud nie narzekał. Wrócił do ogniska i poczęstował się szczurami, które podpiekał Grundi. Ergansson nie przejął się skavenami, wręcz przeciwnie. W tym momencie oznaczało to dla niego więcej jedzenia... Niestety rozkazy Detlefa odwiodły krasnoludda od posiłku i musiał chwilę popracować na dźwigu aby Detlef, Grundi i Dorrin mogli przedostać się suchą stopą na półkę skalną gdzie uciekł szczur. Jednak otem nastąpiła chwila wahania. Reszta towarzyszy nie chciała czy tez nie mogła skorzystać z przeprawy dźwigowej a Kyan piekł kolejne szczury. Nie marnując ani chwili rzemieślnik postanowił poczęstować się i tymi szczurami. Ergan usiadł przy ognisku i obgryzał pieczone zdobycze do kości, jeśli dało się je przerzuć to kości też by zjadł. Bez dodatkowych rozkazów krasnolud nie miał zamiaru ruszać się od ciepłego ognia gdzie towarzysze serwowali ciepłe jedzenie... Głowę krasnoluda zaprzątały myśli o złocie. Skoro jest złoty pył to są też gdzieś złote bryłki. Pytanie czy są w jeziorze czy też w okolicznych ścianach. A może gdzieś na dnie ukryte są pokłady złota lub nawet zbiory??
- Zastanawialiście się czy może na dnie jeziora nie ma złoża złota lub nawet ukrytego urobku? To coś tutaj to kopalnia złota. Do tego jakaś tajna. Musi być sporo warta...
Krasnolud oblizał wargi po czym wysmarkał nos.. |