| Robiło się coraz cieplej. Tak jak poprzednio temperatura spadała nienaturalnie szybka tak tym razem nienaturalnie szybko rosła. Ściany szybko stały się mokre od roztopionych kropel te znów szybko zaczęły parować. Na początku było to całkiem przyjemne uczucie. Wreszcie krew nie zamarzała i dwójka spokrewnionych przestała się czuć jak skamieniałe szczątki. Jednak szybko przyjemność zamieniła się w nieprzyjemne uczucie, jakby stali zbyt blisko ogniska.
Marcjan nie odpowiadał, najwyraźniej nie wrócił jeszcze z krainy własnych urojeń.. Shiva jednak w jego bocznej kieszeni zauważyła coś jakby odciśnięty spory klucz. Może to ten. |