Krasnolud popatrzył ponuro na Wernera.

- A co ja, wróż jakiś jestem? - burknął, przerzucając przez ramię torbę na rzemieniu. Worek z monetami i drobiazgami znajdował się już bezpieczny w środku. - Jestem wojakiem, nie zasranym tropicielem. No co się patrzacie? Śladów kół szukamy, ruszać się, psiamać. A poza tym, jestem Gudi, a nie Kudi.

Gudi zaczął krążyć, szukając śladów kół od wozu.