ObywatelGranit

Sto bodźców i ułamek sekundy na reakcję. O kant dupy z taką imprezą.

Na scenie pojawiły się jakieś kobiety - całe szczęście w dalszym ciągu skrywał go płaszcz niewidoczności, więc Maskaradę zachowano. Z resztą problem z ochroną Tradycji prędko się rozwiązał - jedna z nich została zastrzelona przez Włocha, zaś pozostałe sekundy drugiej zostały policzone. Niepokój Nosferatu budziły nagromadzone w pomieszczeniu butelki. Może i nie był Sherlockiem, ale doświadczenia z sądu zaczęły kiełkować. Gdyby tylko wierzył w Boga, mógłby wymówić jakąś modlitwę.

Chociaż na chwilę obecną bardziej przydałoby mu się porządne zaklęcie.

Gdy Scully spisał już na straty obie panie, Zoła wyrwała się do przodu, popisując się tą całą swoją nadludzką sprawnością. Nie to żeby Juergens miał kompleksy, ale wachlarz dyscyplin Krzykaczki budził respekt. Zamieniła dłonie w szpony, którą to umiejętność Szczur przypisywał Gangrelom. Wszystko wskazywało na to, że chce własnym ciałem zasłonić kobietę. Szaleństwo!

Rozległ się huk wystrzału i od tej chwili, Scully zaczął działać jak automat. Wyminął uciekającą kobietę, wciąż kryjąc się przed jej wzrokiem. Wtargnął do środka pomieszczenia i omiótł je wzrokiem. Widząc, że Zoła częstuje gangstera razami, wykorzystał nadarzającą się okazję i spróbował przeszyć serce wroga sztyletem. Pozwolił by krew wzmocniła jego siłę.