| -Panny na wydaniu się koło ciebie zakrzątną, nie ważne, co na szyi... - zaśmiał się lesniczy, po czym gwałtownie się uciszył i zbladł, gdy dotarły do niego ostatnie słowa Ernsta.
-Jak tak - powiedział z wahaniem - to jak najbliżej kapłana trzymać się trzeba. Wąpierzy to u nas ze dwieście lat nie było...czego on tu chciał?
Podróż powrotna upłynęła bez większych atrakcji. Pan na zamku podniósł sumę nagrody do 15ZK i zaproponował pracę gajowego. Ze wsi sam sołtys przybył i na ucztę dziękczynną prosił. Kapłan odprawił rytuały, których centralną częścią było wypalenie całej polany i grobu, po czym na trzy tygodnie zapadł na zdrowiu, ledwo z łóżka wychodząc.
Po takich to wydarzeniach kupiec był więcej niż zadowolony, mogąc na służbę nająć tak sprawnego tropiciela, jak Ernst, do którego przylgnął przydomek Nachtwachter - nocny strażnik. Słowo to dawało darmowy nocleg i posiłek w każdej wsi Mglistej Doliny, i jak dotąd - darmowy kufelek, jeżeli tylko zechce opowiedzieć swe przygody. Niestety Ernst musiał się pilnować, gdyż w plotkach z paru koron od lorda zrobił się mały skarb, więc wiele dziewek uznało, że na męża się nadaje, oferowały mu więc swe wdzięki. Ernst, doświadczony myśliwy nie tylko wobec dzikiej zwierzyny, wiedział jednak, iż jest to tylko pretekst do tego, by dziewczyna oznajmiła ojcu, że chyba jest w ciąży - a dalszą procedurę "dobrowolnego" pozyskania męża trudno by uznać za przyjemną. No i jaki byłby wstyd dla rodziny Ernsta, gdyby poszła plotka, że on wiarołomny.
Kupiec zaoferował za dzień pracy 10 szylingów i wyżywienie, co było dobrą stawką. DO wyruszenia w podróż zostało kilka dni, które warto było wykorzystać na skompletowanie ekwipunku. |